Nog ben je  onvolgroeid

Maar je schopt en stoeit

Om ruimte want het bollende

Buikje is je al te klein

Nog onvoldragen speel je

Zonder vragen met de navelstreng

Geen zorgen over morgen

Want jouw lucht en voedsel is er wel

Toch daal je langzaam in en nadert het begin

Van je eigen leven.